Trans Mongolie Express

No goeie, hallo, hallo, witam, privjet, sain baina uu, ni hao,

En toen was het zover, zondag 31 augustes had ik mijn laatste werkdag, een heel hoofstuk afgesloten en op naar het volgende avontuur!
zondag avond had ik een gezellige fuck off party voor vrienden en familie.
De laatste dingen nog klaar gemaakt en woensdag 3 september was de grote dag, nog even bij beppe Kaske geweest, nog even dit en nog even dat. Thuis met mijn ouders en zusjes en zwagers een bakje koffie gedaan, de wandelschoenen aangetrokken, afscheid genomen, de grote tas op de rug en daar begon de reis, nog even naar de buren gezwaait en ben naar de bushalte gelopen. Man man man, wat gaat er op dat moment veel door je heen, ongelooflijk!
Op huis ter heide (st. nyk) lijn 41 gepakt naar Heerenveen, op het station nog even naar beppe Ymkje gezwaait, ov-kaartje gekocht en met de trein naar Arnhem. Een uurtje gewacht en om 20.00 uur de Jan Kiepura, de nachttrein naar Warschau in gestapt. Ik slaap alleen in de coupe wat ik op dat moment wel lekker vind. 'S nachts rijden we door Duitsland heen en als ik smorgens wakker wordt zijn we net Polen binnen gekomen. Op het einde van de morgen komen we aan op station Warschau, hier wacht ik een paar uur en stap dan in de volgende trein naar Moskou. Deze keer zit ik bij twee Russen in de coupe, heb hier eerst helemaal geen zin in, maar al snel denk ik daar weer anders over, het zijn vriendelijke en beste Russen! Aan het begin van de avond komen we aan bij de grens van Polen naar Wit Rusland, de immigratie papieren worden gecontroleerd en ook het paspoort wordt mee genomen voor controle, een aantal uren later is alles oke en kunnen we verder. Na een kwartier rijden we een loods in en worden alle treinstellen van elkaar losgekoppeld. Rusland en Mongolie hebben een breder spoor dus moeten de onderstellen hier gewisseld worden. De wagons worden opgetild, de normaalspooronderstellen worden weggerold en de breedspooronderstellen worden onder de wagons gerold, we zakken weer, alles wordt vast gezet en al met al anderhalf uur later kunnen we weer verder. Het is al midden nacht dus eerst maar slapen. De volgende dag als ik wakker wordt zijn we al in Rusland, ik geniet van het uitzicht en al pratende weg met de twee Russen krijg ik al een aardig beeld van hun land en hun leven. Op het einde van de morgen komen we dan aan op het station Moskou Bellaroeskja, een half uur later ben ik in mn hostel. 'S middags loop ik de stad in en zoek de Arbat straat op, dit is de hoofdstraat en gelijk ook een leuke winkelstraat waar vanalles te zien is. De volgende dag bezoek ik het Kremlin wat zeer interessant is, daarna zoek ik het rode plein op, dit is allemaal wat omslachtig omdat er deze dag feest is in de stad, jammer genoeg kan ik ook niet dichtbij de St. Basils katherdraal komen, maar kan het schitterende bouwwerk redelijk bekijken. Op het einde van de dag doe ik weer een biertje met een paar Nederlanders in het trappenhuis, super gezellig! 'S avonds de tas weer inpakken en om 22 uur vertrekken we uit het hostel richting station. We pakken de metro omdat dit sneller is vanwege het feest en drukke verkeer in de stad. Op het station krijgen we de treintickets en dan kunnen we eindelijk het treinstel opzoeken, ik zit bij twee zweden in de coupe. 23.45 uur vertrekken we uit Moskou en begint dan de Mongolie Express!!
De volgende ochtend eerst een lekker bakje koffie en genieten van het uitzicht! Je ziet veel berkenbomen, heuvels en af en toe een prachtig Russisch dorpje, de huizen zijn hier nog allemaal van hout wat toch wel een pracht gezicht is. Af en toe stoppen we eens op een station en via het treinschema weten we hoelang we de trein uit kunnen om wat lokaal eten te scoren of gewoon om een frisse neus te halen, voor vertrek van de trein is er geen fluit signaal dus optijd de trein weer in want anders heb je een groot probleem, kun je namelijk nieuwe tickets kopen (trein gaat maar 2 of 3 keer per week) en heb je een probleem met je Russisch visa wat geldig is voor de aantal dagen dat je door Rusland reist. Ik loop af en toe wat door de trein en zoek de Nederlanders op die ik al eerder heb ontmoet en zitten gezellig bijelkaar voor een praatje of een leuk kaartspel. Af en toe wat eten, van het uitzicht genieten en zo kom je de dag wel door. De volgende dag is het leven in de trein al aardig gewend en super relaxed! Het is een leuke sport om lekkere hapjes te scoren van de locals op de stations, de ene keer valt het mee en de andere keer valt het tegen. In elk treinstel is een samovar aanwezig, hier kun je heet water uit tappen voor koffie of noodle soup. Ook zijn er twee rijtuigbeheerders (provodkni) aanwezig voor alle orde en zaken.
Na 4 dagen treinen en een aantal tijdzones verder komen we dan 's ochtends vroeg om 7 uur aan in Irkutsk, een grote stad in centraal siberie in de buurt van lake Baikal. Ik heb een transfer naar het dorpje Listvyanka wat direct aan het inmens grote lake Baikal ligt. Het meer is 600 km lang en 80 km op zijn breedst en 1.6 km op zijn diepst en daarbij het grootste zoet water reservouir ter wereld, en bevat 1/5 deel van alle zoetwater op de wereld. Er leven hier ook veel verschillende bijzondere dieren in en rond het meer zoals de baikal seal, een zeehond die zich duizenden jaren geleden heeft aangepast aan het zoete water. De omul (vis) is heerlijk om gerookt en gestoomd te eten! In de winter periode als het ijs dik genoeg is wordt het meer overgestoken door autos en vrachtwagens. Het ijs/water warmt heel langzaam op in het voorjaar en in de maand juni drijven er nog steeds ijsschotsen rond.
We slapen in een homestay, wel mooi om zo de lokale mensen wat beter te leren kennen. Het is hier best fris, tis me niet naar het zin maar heb de lange broek maar aangedaan. We verkennen het dorp, lopen over de markt, ik proef een gerookte omul en we eten hier en daar nog wat. De volgende dag maken we een wandeling naar een prachtig uitzichtpunt over het baikal meer. Daarna bezoeken we een kerk in het dorp, sint nicolaas kerk. 'S avonds is het feest, een van de medereizigers is 50 geworden!! De volgende dag vertrekken we weer naar Irkutsk, daar maken we die dag nog een stadswandeling.
Er reizen meerdere nederlanders met dezelfde trein en ik trek veel op met een jong stel, super leuk en gezellig!
De volgende dag weer vroeg de wekker want we moeten om 7 uur lokale tijd op het station zijn. De aankomst en vertrek tijden in de trein worden aangegeven in Moskou tijd om verwarring van de vele tijdzones te voorkomen. Wij zijn nu een aantal dagen uit de trein geweest en op ons reisbescheiden staan de aankomst en vertrektijden in lokale tijd.
Deze keer zit ik bij twee duitse jongens in de coupe, gezellig! Vlak na vertrek rijden we een heel eind langs het baikal meer, prachtige uitzichten! Ook zie ik hier op 13 september de eerste sneeuw vallen. Zodra we het baikal meer achter ons laten zien we ook een totaal ander landschap, de berkenbomen zijn (gelukkig) verdwenen en het is meer bergachtig, minder groen en veel uitgestrekter. Onder het genot van een fles bier en een prachtig uitzicht is het lekker gezellig in de coupe. We komen al aardig in de buurt van de Mongoolse grens en ik heb nog een fles wodka, dus die hebben we nog net voor de grens burgemeester gemaakt. Voor de grens gaan de wc's weer op slot, de gordijnen moeten dicht, de papieren en paspoorten worden gecontroleerd, Rusland wordt uitgestempeld. Kwartiertje verder stoppen we weer, papieren en paspoorten worden weer gecontroleerd, treinstellen worden gecontroleerd op ilegalen en smokkelwaren en na totaal 6.5 uur rijden we eindelijk weer verder, Mongolie in! Het is midden in de nacht en ik ga snel een paar uur slapen want de volgende dag moeten we weer vroeg de trein verlaten. En zo staan we dan op zondag ochtend 7 uur op het station in Ulan Bator. We (een hele groep Nederlanders) vertrekken naar Terelj N.P. 70 km oost van U.B. voor 2 nachten in een ger-tenten kamp. Een ger is een traditionele tent waar de Mongoolse nomaden in leven en rondtrekken met hun vee. 'Smiddags bezoek in het Gengis kahn museum. Op het einde van de dag lopen we naar een nomaden familie toe, in de tent krijgen we een beker Jak melk, boter koekje en opgedroogde yoghurt en er wordt wat verteld over het nomaden bestaan. Buiten zien we de man op zijn paard wegrijden en haalt wat jak beesten op die door de vrouw worden gemolken. Ik vind hier niet zoveel aan want het is me veel te toeristisch ingesteld, de man had namelijk zijn motorfiets verstopt waarmee hij normaalgesproken die jak beesten mee ophaald, maarja. 'Savonds steken we de houtkachel aan die midden in de tent staat, het wordt al weer aardig fris. De volgende dag heb ik niks gepland, lekker boekje lezen in de zon, genieten van het uitgestrekte dorre berglandschap, en wat rond gelopen met de limburgers. De volgende middag komen we aan in U.B. dit is 1 van de meest chaotische steden, het verkeer vliegt alle kanten op, ze sluiten trouwens wel goed op elkaar aan, bumper op bumper en autos zonder deuken of krassen zijn hier ook een uitzondering, dus opletten. Mongolie is het dunst bevolkte land te wereld, het is 37 keer groter dan NL en er wonen 3.4 miljoen mensen waarvan bijna 1.5 miljoen in U.B. deze stad explodeert werkelijkwaar, overal worden grote betonnen flats de grond uit gestampt. We bezoeken hier een aantal tempels, een gertenten werkplaats, nationale museum wat toch wel intressant is en op het einde van de dag gaan we naar een voorstelling van de Mongoolse keelzang, heb hier totaal geen zin in maar het prachtig, wat bijzonder!! wat krijgen die mensen toch bijzondere klanken en geluiden hun keel uit. De volgende dag gaan de meeste NLders weer verder met de trein maar ik doe nog wat anders, ik rijd met een gids 80 km west van U.B. voor een trekkening van 3 dagen door eindeloos Mongolie. Rond de middag komen we aan bij een ECHTE nomaden familie, we krijgen wat rijst met beetje vlees en wortels en ui en een beker melk. Onze tassen (van mij en mn gids) worden op een oude houten kar vast gebonden die weer op een paardje is gespannen, nou daar gaan we dan. Het landschap is bergachtig en dor met zeer uitgestrekte vlaktes, machtig!! ohja en een enkele gertent, echt een enkele gertent. We auwehoeren wat, genieten van het uitzicht en na een 15 km lopen komen we op het einde van de dag aan bij een volgende nomaden familie, wij zetten hier ons koepel tentje op een paar honderd meter vanaf hun tent, maken wat eten en dan wordt het ook al snel donker. Man, wat een rust hier, heerlijk. Snachts is het best wel fris in het tentje, het vriest een paar graden. De volgende dag schijnt de zon alweer en is het vrij snel weer lekker. Na het ontbijt ruimen we onze spullen op en vertrekken we weer. Nu gaan wij terug over en door de bergen en de jongen met paard en wagen rijd over het zand pad. De jongen verteld aan mn gids waar we ongeveer langs moeten. Mn gids is een 20 jarige studente die nog nooit in dit gebied is geweest en dit haar eerste trekking is, noord oost zuid en west heeft ze ook nog nooit van gehoord. No succes! We lopen de bergen in, klimmen van top naar top en genieten van het onbeschrijflijk mooie uitzicht. Tussen de middag komen we de jongen weer tegen en hebben we een simpele lunch. We krijgen weer een volgende route verteld en daar gaan we weer. We lopen tussen de derde en vierde berg door en na een tijdje lopen komen we op een splitsing, ik had door de aanwijzigingen van de jongen begrepen dat we links moesten, mn gids zij rechts maar ze wist het ook niet helemaal zeker, noja tusken beide sit ek romte dus zijn we rechtdoor en dwars door de bergen gelopen, het was wel een pittige klim maar wel zo mooi dan gewoon over het zandpad, er was geen wolkje in de lucht dus konden we de zon mooi als orientatie punt aanhouden. Door de bergen heen moesten we de drie gertenten naast elkaar als richtingsput aanhouden, het was even zoeken maar dat hebben we na een prachtige tocht van ongeveer 25 km ook weer gevonden. Daar aangekomen (ook ons startpunt) hebben we eerst wat te eten gekregen en zijn daarna een stukje verder gelopen waar we die nacht bij een nomaden familie in de tent sliepen. Prachtig om te zien en te beleven hoe die mensen leven. Het vee wordt gemolken en daar wordt weer vanalles van gemaakt voor eigen levensonderhoud, en het andere deel wordt verkocht. Het vee wordt deels ook verkocht voor de slacht en af en toe gebruken ze het ook voor hun zelf. Als het gras in de omgeving schaars wordt dan zoeken ze een andere plek op en verhuizen ze weer met hun hebben en houden, deze mensen hebben weinig spullen, een houtkachel, bed en een rek voor de keuken spullen en een oplader voor de telefoon en dat is het. De tent afbreken en opbouwen kost totaal 1.5 uur dus het verhuizen is vrij snel geregeld. De volgende dag naar het ontbijt, rijst met wat vlees wortels en ui hebben we nog een klein stukje gelopen en op het einde van de dag waren we weer in U.B. naar een onvergetelijk mooie trekking! De volgende ochtend ben ik (na een week mongolie) weer vroeg vertrokken naar het station. Het laatste stuk naar Beijing. In de trein nog een stukje U.B. gezien en daarna was het weer een grote ruimte van dor heuvelachtig landschap. Rond de middag reden we de uitlopers van de Gobi woestijn in, prachtig wat een ruimte! In de achterste wagon had je bij de allerlaatste deur een prachtig wijds uitzicht door het raampje, je zag een spoor en voor de rest alleen maar woestijn, machtig! Begin van de avond kwamen we bij de Mongoolse / Chinese grens aan, weer hetzelfde ritueel van papieren en paspoort controle. Na een vier uren gingen we dan een stukje verderop het onderstel weer wisselen van breed naar normaal spoor, ook kwam er weer een ander rastauratietijtuig tussen, Chinees. De diesel aangedreven locomotief (alleen in Mongolie) werd vervangen door elektrisch. En midden in de nacht konden we weer verder. De volgende ochtend de eerste glimb van China opgevangen, veel landerijen waar de lokale mensen nog heel veel met de hand en koeien op het land werken. En toen was er ontbijt, in het restauratierijtuig kregen we een stukje toast met gebakken ei, hartstikke lekker! maar we kregen er stokjes bij, wat een feest, de stukken ei vlogen alle kanten op behalve de goede. Het landschap veranderde ondertussen ook al snel en we reden door een prachtig ruig gebergte, we gingen veel tunnels door en uiteindelijk naar totaal 10.000 km in de trein (Moskou-Beijing 7600 km) kwam ik 22 september om 11.45 uur aan op het centraal station van Beijing. Yiiieeeehhaaaaa machtig mooi wat een belevenis!!!
In de trein ben ik een aantal jongeren tegen gekomen en we hebben voor de eerste avond afgesproken bij 1 van hun in het hostel om savonds met zn allen lekker te eten. Dus op einde van de dag heb ik de metro opgezocht, mn route uitgestippeld, en ben die kant opgegaan, ik vond de metro vrij makkelijk te doen aangezien dit de derde keer in mn leven was dat ik in een metro zat, alles stond in het Chinees en Engels duidelijk aangegeven. 'S avonds hebben we heerlijk gegeten en gedronken, natuurlijk weer met stokjes en dat was vrij snel gewend. De dagen erna hebben we nog een aantal keren afgesproken, zo hebben we de Chinese muur bezocht, wat een prachtig bijzonder bouwerk. De verboden stad, ook zeer bijzonder waar je wel een halve dag kan rondlopen zo groot en intressant. Het plein van de hemelse vrede en we zijn nog een aantal keren uit eten geweest, man man man wat kunnen die Chinesen toch lekker eten maken en dan bedoel ik niet het eten wat wij in NL kennen. Ik heb de insecten markt ook nog bezocht, super, schorpioenen, larven, sprinkhanen allemaal op een stokje gereigd en klaar om op te eten, af en toe bewogen ze nog wel wat. De smalle zijstraatjes vond ik ook zeer intressant en vooral de hutongs, hier zie je nog echt het oude Beijing. Ik ben totaal 6 dagen in Beijing geweest en het viel mij reuze mee, de mensen zijn toch best vriendelijk, de grote chaos valt ook wel mee, je kan je er zeer goed verplaatsen, het eten is super! en de rotzooi op straat viel mij ook mee, al met al heb ik mij er goed vermaakt. De zesde dag ben ik op het vliegtuig gestapt naar Hanoi, Vietnam. Dit ivm aankomende vakantie week, vanaf 1 oktober is het een grote chaos in het openbaar vervoer.